Το Μακραμέ είναι η τέχνη της σύζευξης νημάτων και κλωστών, για τη δημιουργία κόμπων σε διάφορα γεωμετρικά μοτίβα. Υποστηρίζεται ότι εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 13ο αιώνα από Άραβες υφαντουργούς οι οποίοι χρησιμοποιούσαν αυτήν τη χειροτεχνία για διακοσμητικά κρόσσια σε άλογα και καμήλες και το ονόμαζαν «micramah». Μετά την μαυριτανική κατάκτηση, η τέχνη εξαπλώθηκε στην Ισπανία και αργότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έγινε περισσότερο δημοφιλής στην Αγγλία στη Βικτοριανή εποχή. Τα περισσότερα σπίτια εκείνη την περίοδο είχαν το Μακραμέ ως βασικό στοιχείο της διακόσμησης τους. Χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό και από τους ναυτικούς ως τεχνική για το δέσιμο των πανιών, την κατασκευή αιώρων και την διακόσμηση των ζωνών τους. Το αποκαλούσαν ‘McNamara’s lace’. Η τέχνη αναζωπυρώθηκε τη δεκαετία του 1970 και στις αρχές του 1980 αποτελούσε νέα τάση παγκοσμίως. Τα τελευταία χρόνια έχει επιστρέψει δυναμικά δίνοντας μια μοντέρνα προοπτική στο χώρο της μόδας και της διακόσμησης.
Η πολιτιστική κληρονομιά περνάει με υπευθυνότητα από γενιά σε γενιά συνδέοντάς άρρηκτα με τις μνήμες του παρελθόντος, με σκοπό να τροφοδοτήσει τη δημιουργικότητά μας.
Η μοναδικότητα και η αυθεντικότητα αποτελούν βασικά στοιχεία της υφαντικής κουλτούρας. Οι πτυχές αυτής της τέχνης ξεκινούν από την αρχαιότητα και τα Ομηρικά έπη. Η εξέλιξη και η επιβίωση αυτής της τέχνης αποδεικνύει ότι είναι ένας ζωντανός οργανισμός, μια αλυσίδα που ενώνει τις γενιές. Προσεγγίζοντάς την με ευλάβεια και σεβασμό, χρησιμοποιούμε τις καλύτερες πρώτες ύλες για την κατασκευή των χειροποίητων έργων μέσα από σύγχρονες αλλά και παραδοσιακές μεθόδους.
‘Ο άνθρωπος που δουλεύει με τα χέρια είναι εργάτης, με τα χέρια και το μυαλό τεχνίτης , με τα χέρια το μυαλό και την καρδιά καλλιτέχνης’
